نویسندگان | فاطمه کاظمی نسب,محمد بهارلویی,موسی خلفی |
---|---|
نشریه | مجله غدد درون ریز و متابولیسم ایران |
شماره صفحات | ۴۰۹ |
شماره مجلد | ۲۳ |
ضریب تاثیر (IF) | ثبت نشده |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۰/۱۲/۱۰ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | الکترونیکی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | SCOPUS ,ISC |
چکیده مقاله
مقدمه: هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تمرین ورزشی بر سطوح لپتین و آدیپونکتین سرمی در کودکان و نوجوانان چاق است. مواد و روشها: جستجوی نظاممند مقالات انگلیسی و فارسی منتشر شده تا فوریه سال 2022، در پایگاه های اطلاعاتی پابمد، وب آو ساینس، مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی و مگیران با استفاده از کلیدواژههای مرتبط انجام شد. پس از انتخاب مقالات بر اساس معیارهای ورود به مطالعه، فراتحلیل نتایج صورت گرفت. اندازه اثر (SMD) و فاصله اطمینان 95 درصد، با استفاده از مدل اثر تصادفی، محاسبه شد. همچنین، جهت تعیین ناهمگونی از آزمون I2 و برای سوگیری انتشار از آزمون فونل پلات و تست Egger استفاده شد. یافته ها: نتایج 24 مطالعه بر روی 985 کودک و نوجوان چاق نشان داد که تمرین ورزشی سبب کاهش معنادار لپتین سرمی[ 0/001=P، (0/62- الی 1/25-) 0/94-= SMD ] و افزایش معنادار آدیپونکتین سرمی [ 0/001=P، (1/22 الی 0/48-) 0/85= SMD ] می شود. نتایج فرارگرسیون نشان می دهد که بین مدت تمرین با اندازه اثر تمرین ورزشی بر میزان لپتین سرمی در کودکان و نوجوانان چاق رابطه معناداری (P=0/13 ، r=-0/03) وجود ندارد. لیکن، بین مدت تمرین با اندازه اثر تمرین ورزشی بر میزان آدیپونکتین سرمی در کودکان چاق رابطه معناداری (P=0/001 ، r=-0/07 ) وجود دارد. نتیجهگیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که هر دو نوع تمرین ترکیبی (مقاومتی و هوازی) و هوازی منجر به کاهش مقادیر گردشی لپتین و افزایش آدیپونکتین در کودکان و نوجوانان چاق می شود.
tags: تمرین ورزشی، لپتین، آدیپونکتین، کودکان، نوجوانان، چاقی