بررسی اثر فرآیند پیرسازی بر روی میکروساختار، خواص مکانیکی و مقاومت خوردگی آلیاژ Ti-۶Al-۴V

نویسندگانامیر قیصریان,محمود عباسی,مهدی زاهدی فر,میلاد رضایی,علی رمضانی
همایشچهارمین همایش بین امللی، نهمین همایش مشترک، نوزدهمین کنگره سالانه متالورژی، بیست و هفتمین سمینار سالانه ریخته گری
تاریخ برگزاری همایش۲۰۱۵-۱۱-۱۰
محل برگزاری همایشتهران
نوع ارائهسخنرانی
سطح همایشبین المللی

چکیده مقاله

در تحقیق حاضر، تاثیر عملیات پیرسازی بر تغیرات ریزساختاری و خواص مکانیکی آلیاژ Ti-6Al-4V مورد بررسی قرار گرفت. تغیرات ریزساختاری ماده حین آنیل انحلالی، آنیل میانی و پیرسازی به کمک میکروسکوپهای نوری و الکترون روبشی بررسی شد و خواص مکانیکی حاصل از عملیات های فوق مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد، آنیل میانی علاوه بر بهبود شکلپذیری، میزان سختی ماده را نیز افزایش داد. افزایش سختی در این مرحله از عملیات حرارتی به سبب تجزیه فاز 'مارتنزیت آلفا پرایم' شکل گرفته پس از آنیل انحلالی، به مخلوط فازهای آلفا+ بتا و افزایش شکلپذیری ناشی از کاهش پیوستگی فاز آلفا، در اثر نفوذ فاز بتا به داخل آن بود. پس از آنیل انحلالی و آنیل میانی، عملیات پیرسازی در دمای 550 درجه سانتیگراد به مدت 4 ساعت انجام شد. در اثر پیرسازی، سختی نمونهها بوضوح افزایش یافت. مطالعات ریزساختار نشان داد که افزایش سختی نمونهها حین پیرسازی به سبب تکمیل تجزیه مارتنزیت باقیمانده در ساختار پس از آنیل میانی و شکلگیری رسوبات ریز آلفا در داخل فاز بتا باقیمانده، میباشد. نتایج همچنین نشان داد که، انجام پیرسازی سبب افزایش داکتیلیته، کاهش کار سختی و کاهش مقاومت به خوردگی آلیاژ مورد مطالعه گردید.