بررسی استراتژی های به کار گرفته شده در دوبله تابوهای مختارنامه

چکیده مقاله

در همه زبان­ های دنیا واژگان و تعابیر دال بر مفهوم ناخوشایند و غیر مودبانه وجود دارد که به اصطلاح به آنها «تابوهای زبانی» یا «دشواژه­ها» گفته می­ شود که عموماً از کاربست آشکار و مستقیم آن خودداری می ­شود. بررسی سریال مختارنامه نشانگر کاربرد تعداد قابل توجهی از این تابوها است؛ در پرتو این مسأله آنچه برای نویسندگان این مقاله مهم بوده این است که در گام نخست به شناسایی و استخراج تعابیر مورد نظر در سریال یادشده بپردازند و در گام بعدی، با رویکرد کیفی و روش توصیفی- تحلیلی از شگردهای به کارگرفته شده در ترجمه این دست تعابیر به زبان عربی پرده بردارد و با نقد و بررسی برابر نهاده های تابوهای فارسی در دوبله عربی سریال، به ارزیابی نقاط قوت و ضعف ترجمه بپردازد و نتیجه آن را فرادید مخاطب قرار دهد. نتیجه نشانگر این است که ترجمه تابوهای به کار رفته در سریال مورد مطالعه، با مهم­ترین استراتژی­های زبانی در ساخت حسن تعبیر از جمله استلزام معنایی، گسترش معنایی، مجاز، حذف، کم ­گفت، مضاعف­ سازی، تضاد یا تناقض و ترجمه تحت اللفظی یا معنایی، قابل تعریف، قالب­ بندی و بازشناسایی هستند. نتیجه دیگر اینکه به تحقیق می ­توان گفت: بهره­ گیری از شیوۀ کم گفت و تضاد به ترتیب، پربسامدترین و کم ­بسامدترین استراتژی در ترجمه سریال مورد مطالعه بوده است.