برابریابی استراتژی های دال بر مفهوم «هرچند» و تبیین اغراض آن در نهج البلاغه

چکیده مقاله

معادل­یابی بین واژگان دو زبان از موضوعاتی است که نقش مهمی در ترجمه و انتقال معنای مورد نظر نویسنده به مخاطب دارد؛ در این روش، کلمه مورد نظر در متنِ مبدأ شناسایی و معادل­های به کار رفته در متن مقصد مشخص می­شود. این پژوهش سعی دارد با روش توصیفی-تحلیلی به شناسایی، استخراج و دسته­بندی استراتژی و ابزارهای صرفی و نحوی­ای بپردازد که در متن نهج البلاغه به کار بسته شده و می­تواند معادل حرف ربطِ «هرچند» در زبان فارسی باشد. تعریف قالب و ساخت نحوی، تشریح موضوعاتی که آن حروف عهده­دار انتقال آن بودند و بیان اغراض کاربست آن حروف و نقشِ عهده­دار مفهوم هرچند، از مهم­ترین اهدافی است که نویسندگان مقاله حاضر در پی تحقق آن هستند. از مهم­ترین نتایج تحقیق حاضر این است که برخلاف تصور پژوهندگان در حوزه ترجمه از زبان عربی به فارسی و بالعکس، مفهوم «هرچند» صرفاً از طریق ادات «لو» و «إن» به دست نمی­آید. دیگر اینکه در کنار ادات، از دلِ دو نقش نحوی نیز می­توان مفهوم هرچند را برداشت نمود و در ترجمه لحاظ نمود.