نویسندگان | علی نجفی ایوکی |
---|---|
نشریه | پژوهشنامه نهج البلاغه |
ارائه به نام دانشگاه | کاشان |
شماره صفحات | ۵۵- ۷۲ |
شماره مجلد | ۴۱ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۲ |
رتبه نشریه | ISI |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
بررسی خطبه ها و نامه های نهج البلاغه نشانگر این است که امام علی علیه السلام افزون بر صدور حکم در خصوص زن، در فرایند انتقال معنا، برای ترسیم مفاهیم متعدد ذهنی خود از شخصیت زن و ویژگی های وی کمک گرفته است و کوشیده در گفتمان های خود به پشتوانۀ دخالت دهیِ آن شخصیت در حوزه معنایی مبدأ، مفاهیم مورد نظر خود را در حوزه معنایی مقصد عینیتبخشی و باورپذیر نماید و مخاطب خود را نسبت به ایده ها و باورهای خود متقاعد سازد. در پرتو دخالت دهی زن در فرایند معناسازی و تصویرسازی های ادبی به واسطة آن شخصیت، پژوهش حاضر می کوشد با رویکرد کیفی و روش توصیفی – تحلیلی به شناسایی، استخراج و تحلیل آن دسته از پارهگفتهایی بپردازد که سخنور در خطبه ها و نامه های خود برای تصویرسازی مفاهیم ذهنی خود از وی و ویژگیهای او بهره گرفته است. از نتایج این تحقیق آن است که صاحب گفتمان در فرایند یادشده، بهقصد تغییر موقعیت فکری و عاطفی مخاطب، از شخصیت زن و صفات مرتبط با وی استفاده کرده است. دیگر اینکه زن در نمونه های مورد مطالعه، بیشتر در فضای تیره دخالت داده شده و بار سنگین کنش های منفی دیگران را بر دوش میکشد.
tags: نهجالبلاغه، امام علی (ع)، زن، تصویرسازی، حوزه معنایی، باورپذیری.