ارزیابی اثرات ترکیب روش های اسیدشویی درشت دانه، جایگزینی مخلوط سرباره متاکائولن و اختلاط سه مرحله ای بر خواص بتن بازیافتی

چکیده مقاله

انباشت نخاله­های حاصل از تخریب ساختمان در سایت­های دفن زباله و آلایندگی زیاد صنعت سیمان، دو مخاطره مهم زیست محیطی هستند که به ترتیب می­توان با بازیافت بتن و جایگزینی سایر مواد چسباننده از اثراتشان کاست. این مطالعه با هدف بررسی اثر ترکیب روش­های اصلاحی شستشوی درشت­دانه­های بازیافتی با اسید سولفوریک، جایگزینی ۴۰ درصد وزنی سیمان با مواد مکمل (متاکائولن و پودر سرباره کوره آهن گدازی) و نیز اختلاط سه مرحله­ای بر بهبود خواص بتن بازیافتی انجام شد. بدین منظور ابتدا مخلوط­های بتنی مختلفی با 0، 33 و 66 درصد درشت­دانه بازیافتی و در قالب سه دسته کلی شامل نمونه­های بدون اصلاح، دارای ۲ روش بهبود (با مواد مکمل و اختلاط ۳ مرحله­ای) و دارای هر ۳ روش بهبود ساخته شدند. سپس مجموعه­ای از آزمایش­های تعیین مقاومت فشاری، بررسی دوام در برابر نفوذ یون کلر و تعیین اسلامپ صورت پذیرفت. نتایج نشان داد که نمونه­های دسته دوم نه تنها عملکرد بهتری در برابر نفوذ یون کلر داشتند بلکه به مقاومت فشاری ۹۱ روزه­ای در حد نمونه بدون سنگدانه بازیافتی رسیدند. ضمنا شواهد حاصل از تحلیل نتایج مقاومت فشاری، آنالیز پراش اشعه ایکس و بررسی سطح ظاهری نمونه­ها حکایت از اثر منفی اسیدشویی سنگدانه­ها بر کارکرد مناسب روش جایگزینی ترکیب سرباره-متاکائولن داشت. به طور کلی، یافته­های این مطالعه درباره تأثیرات ترکیب روش‌های بهبود می‌تواند به عنوان گامی در توسعه شیوه‌های بازیافت موثر و پایدار در صنعت ساخت و ساز مورد توجه قرار گیرد.