بررسی تجلی «ابر، باد و باران» در شعر عربی اندلس و شعر فارسی سبک خراسانی

چکیده مقاله

میراث شعرفارسی و عربی گنجینه ای سرشارازمضامین وتصاویرطبیعت است. سخنوران بیشماری با مهارتی شگرف و تنوعی چشمگیر به وصف عناصر طبیعت پرداخته¬اند. طبیعت و محیط سرسبز اندلس و شاعران سبک خراسانی باعث شده بود که توجه به این موضوع بیشتر از دیگر دوره¬ها باشد. باد،ابر و باران از جمله عناصری هستند که شاعران به آنها اهتمام ورزیده و در وصفشان اشعار بسیاری سروده¬اند و تصاویر و تشبیهات زیبایی از آن ارائه داده¬اند. در این مقاله برآنیم تا به بررسی و تطبیق ابیاتی با این مضامین در عصر اندلس و سبک خراسانی بپردازیم.برآیند کلی این است که اهتمام و توجه شعرای اندلس و سبک خراسانی به ابر و باد و باران بسیار زیاد بوده و با دقت تمام به توصیف آنها پرداخته¬اند. در شعر این شاعران ابر وباد و باران پیام¬آور آمدن بهار هستند. توجه این شاعران به باد صبا که با خود بوی خوش به ارمغان می¬آورد، به وفور دیده می¬شود.