نویسندگان | محسن سیفی-فاطمه لطفی مفرد |
---|---|
نشریه | لسان مبین |
ارائه به نام دانشگاه | دانشگاه کاشان |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۹۱ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
چکیده مقاله
یکی از اصولیترین بنمایههای عرفانی اعتقاد به اصل و منشأ الهی و ملکوتی روح است که بهسبب غفلت در عالم پست مادی هبوط کرده و زندانی گشته است و سالک میکوشد آن را از پلیدیها پاک سازد و با علم و معرفت رشد دهد، تا آن هنگام که زمان مرگ فرا رسد و بار دیگر نفس به جایگاه اصلی خویش بازگردد، درحالی که به همه امور نهانی آگاه است.
ابن سینا در قصیده عرفانی «عینیه» این مسأله را محور قرار داده و به تبیین مراحل سیر روح پرداخته است. نسیب عریضه، شاعر معاصر عربی، نیز در قصیده بلند و مشهور «علی طریق إرم» با الهام از «عینیه»، مراحل سیر نفس را در حرکت به سوی کمال به نظم کشیده است.
نسیب عریضه، در قصیده «علی طریق ارم» تا حدودی زیاد، متأثر از «عینیه» عرفانی ابن سیناست که نمود این تأثر، در کاربرد اصطلاحات و مضامین عرفانی همچون وصال، بکاء، بارقه، حجاب و نیز تقابل نور (ملکوت) و تاریکی (دنیای مادی) مشاهده نمود.
این مقاله بر آن است تا ضمن بررسی تطبیقی این دو قصیده و ذکر وجوه تشابه و اختلاف آنها، به تبیین تأثیر پذیری نسیب عریضه از«عینیه» ابن سینا بپردازد.