تاثیر به کارگیری نانوذرات پلاسمونیکی بر سلول های خورشیدی پروسکایتی

چکیده مقاله

در دهه های اخیر سلول های خورشیدی پروسکایتی به دلیل ویژگی های منحصر به فرد از جمله بازدهی بالا واستفاده از مواد ساده و ارزان قیمت مورد توجه قرار گرفته اند. در این نوع سلول ها پروسکایت ها ماده جاذب نور هستند که با جذب ننور جفت الکترون - حفره تولید می کنند. در سال 2015 بازدهی سلول حورشید یپروسکایتی به 20/1% بهبود یافته است یکی از راه کارهای بهبود بازدهی سلول خورشید استافده از پلاسمون هاست واولین بار اسنیث با استفاده از ترکیب نانوذرات هسته - پوسته Au@SiO2 در ،TiO2 اثر این نانوذرات را مورد بررسی قرار داد و نشان داد که در شرایط بهینه گزارش دشه ، افزایش قابل توجهی در چگالی جریان مشاده شده است. سپس نانوذرات پاپکورن شکل Au-Ag در سلول های خورشید پروسکایت مورد بررسی قرار گرفت هاست و با افزایش بازدهی به میزان 10.3% نسبت به سول مرجع بازده ی8.9% گزارش شد. هم چنین در سال 2016 استفاده از این نانوذرات به صورت تئوری و عملی منجر به بهبود قابل توجه بازدهی شده است. این بهبود به دلیل وجود این نانوذرات و در نتیجه تاثیر پلاسمون سطحی متمرکز شده در سول خورشید ی پروسکایتی قلمدادشده است.