نویسندگان | امیر جام تیر- علی اصغر شیرازی-عباس اکبری |
---|---|
نشریه | نگره |
شماره صفحات | ۲۹ تا ۳۸ |
شماره مجلد | ۱۵ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۳۸۹ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | چاپی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | ISC |
چکیده مقاله
این مقاله به ویژگی های سفالینه های پیکره ای ایران در دوران پیش از تاریخ پرداخته که از ابتدای دوره جمع آوری غذا آغاز و تا ورود به دوران تاریخی ادامه می یابد. قدیمی ترین آثار در زمان مورد اشاره، الهه گان باروری و زیبایی هستند. در دوره های بعد با پیشرفت صنعت سفال گری و پس از عصر سفال های منقوش، شاهد ساخت آثاری حجمی هستیم که از نظر ویژگی های بصری در جایگاه بالاتری از آثار پیشین خود قرار می گیرند و اغلب نشانه هایی از ظرف بودن را در خود دارند. این آثار دارای مشخصاتی هستند که در نمونه های مشابه نیز مشاهده می شود و در این میان می توان اغراق، شباهت به ظرف داشتن و کارکردهای آیینی را نام برد. این مقاله به روش تحقیق توصیفی - تحلیلی تهیه شده است.