نویسندگان | فاطمه پناهی-محمد حسن عصاره-محمد جعفری-حسین ارزانی-علی طویلی-علیرضا گیور-مجید قربانی-جواد عطارها-زینب جهاندیده |
---|---|
تاریخ انتشار | ۲۰۱۵-۱۰-۰۱ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نمایه نشریه | ISC |
چکیده مقاله
یکی از فرایندهای مهم و تعیینکننده در تخریب اراضی و بیابانزایی، شور شدن خاک است. در این تحقیق، تحملپذیری گونه Salsola tomentosa نسبت به تنش شوری در مرحلۀ رشد در شرایط آزمایشگاه موردبررسی قرار گرفت تا بهتر بتوان نسبت به انتخاب و معرفی گونه مناسب در اراضی شور اقدام نمود. بهمنظور اعمال تیمارهای شوری، نمک NaCl در شش سطح شوری (0، 100، 200، 300، 400، 500 میلیمولار) با سه تکرار مورد استفاده قرار گرفتند. وزن تر و خشک، محتوای نسبی آب، پتانسیل آب برگ، محتوای پرولین، قندهای محلول و محتوای کلروفیل اندازه گیری شدند. آنالیز آماری دادهها با نرمافزار SPSS (16) و به روش چند دامنهای دانکن انجام پذیرفت. براساس نتایج بهدستآمده، با افزایش سطح شوری تا 200 میلیمولار، وزن تر و خشک اندامها، افزایش و با افزایش شوری بیش از این مقدار کاهش یافت. همچنین با افزایش شوری تا 500 میلیمولار محتوای کلروفیل و پتانسیل آب برگ بهطور معنیداری کاهش و محتوای نسبی آب برگ، پرولین و قندهای محلول با بهطور معنیداری افزایش یافتند. در نهایت، باید اشاره کرد که طبیعت غیرقابلپیشبینی است و مشاهدۀ روندهای غیرمنتظره تحت شرایط خاص غیرممکن نیست.