نویسندگان | حسین حیدری و فاطمه حاجی اکبری |
---|---|
همایش | پنجمین کنفرانس ملی اسلام و ارزشهای متعالی،دانشگاه تربیت دبیر شهید رجایی |
تاریخ برگزاری همایش | اردیبهشت ۱۴۰۱ |
محل برگزاری همایش | تهران |
شماره صفحات | ، ص ۱۰۲ – ۸۴، اردیبهشت ۱۴۰۱ |
نوع ارائه | سخنرانی |
سطح همایش | داخلی |
چکیده مقاله
دیگرگرایی یا برابر دانستن دیگران با خود از جمله مباحث فلسفه اخلاق است که در درازنای تاریخ و در تمامی ادیان مورد توجه و اهتمام بوده و در فرهنگ و متون اسلامی نیز به طور صریح بدان اشاره و تاکید شده است. این قانون طلایی از اصول و قواعد بسیار مهم اخلاقی جهان است که خود سنگ بنای بسیاری از اصول اخلاقی دیگر به شمار میرود. از قانون طلایی "با دیگران آن گونه رفتار کن که دوست داری با تو رفتار شود"صورت بندی و تقریرهای گوناگونی ارائه شده که همه گویای یک حقیقت است و آن از کارآمدترین ابزار در زمینه رابطه فرد با دیگران بوده و پای بندی بدان سبب ساز همزیستی مسالمت آمیز در جامعه میشود. لازمهی اجرای این قانون شناخت دقیق نیازها، خیر و شر دیگران است. امام علی در نهج البلاغه به این آموزه کهن اخلاق جهانی تاکید کرده و بازتاب مناسبی از آن ارائه داده است. ایشان در توصیه به فرزندشان امام حسن تاکید خاصی دارند که آنچه برای خود می پسندی برای دیگران بپسند و آنچه برای خود نمی پسندی برای دیگران نپسند. این پژوهش بر آن است انعکاس این قانون طلایی را در نهج البلاغه با روش توصیفی و تحلیلی بررسی کند.