دین و مدرنیته از نگاه آنتونی گیدنز

نویسندگانفریبا طشت زر,حسین حیدری,جواد روحانی رصاف
نشریهپژوهشنامه ادیان
شماره صفحات۹۱
شماره مجلد۶
ضریب تاثیر (IF)ثبت نشده
نوع مقالهFull Paper
تاریخ انتشار۱۳۹۱/۰۱/۲۸
رتبه نشریهعلمی - پژوهشی
نوع نشریهالکترونیکی
کشور محل چاپایران
نمایه نشریهISC

چکیده مقاله

کلید فهم اندیشه های دینی گیدنز در نظریة « مدرنیته متأخر »انتقاد او از سنت جامعه شناسی کلاسیک است. از دید گیدنز، مدرنیته دارای دو مرحلة اولیه و متاخر است و در هر یک از این دو مرحله تعامل دین و مدرنیته یکسان نبوده است. درک و تفسیر نادرست از ماهیت مدرنیته در مرحله نخست آن، باعث شکل گیری این اندیشه شد که نفوذ و جایگاه اجتماعی دین در جامعة مدرن، کاهش یافته است و سرانجام ناپدید خواهد شد. اما در مرحلة دوم مدرنیته، نوعی احیای گرایش های دینی و معنوی پدید آمده است که ریشه در ویژگی های خاص این مرحله دارد. وی با بررسی پیامدهای مدرنیته و نقد اندیش ههای جامعه شناسان اولیه (کارل مارکس، امیل دورکیم و ماکس وبر) چنین نتیجه میگیرد که دین در آستانة نابودی نیست، اما احیای گرایش های دینی مدرنیته متأخر به معنای بازگشت به دینداری سنتی هم نیست؛ دین میتواند با مدرنیته هم زیستی داشته باشد، مشروط بر آن که تن به گفتگو و باز اندیشی بسپارد

tags: آنتونی گیدنز، مدرنیته اولیه، مدرنیته متأخر، دین ، عرفی شدن، جنبش های دینی جدید، بنیادگرایی