| نویسندگان | مهدی حیوری,حسین حیدری |
|---|---|
| نشریه | ادیان و عرفان دانشگاه تهران |
| شماره صفحات | ۴۶۵ |
| شماره مجلد | ۵۶ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | 1402/12/26 |
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
| نوع نشریه | چاپی |
| کشور محل چاپ | ایران |
| نمایه نشریه | ISC |
چکیده مقاله
با توجه به تأثیر طلاب بر گروههای دینداری در ایّام کرونا، سعی شد اطلاعاتی دربارۀ نگرش ایشان نسبت به این پدیده از دوران قرنطینه تا تولید واکسن جمعآوری شود تا برمبنای آن بتوان کمّ و کیفِ تأثیر این گروه را بر زیست دینی-اجتماعی جامعۀ ایران بهتر درک کرد. به این منظور، با روش کیفی به ثبت نگرش طلاب در شهر قم بهعنوان مرکز اصلی حضور طیفهای مختلف آنان اقدام شد. پژوهش حاضر در دو مرحلۀ زمانی، یکی از اواخر آذر ۹۹ تا ابتدای اسفند ۹۹ و دیگری در بهمن 1400 در قالب پرسشنامه و مصاحبههای شفاهی صورت پذیرفت. با توجه به روش زمینهای، از میان دادهها تنها پاسخ 51 نفر از طلاب بهعنوان دادههای اصلی و کمخطا مورد پردازش قرار گرفت. نتایج پژوهش در مرحلۀ اول، غلبۀ نگرش محافظهکارانه (احتیاط و بینظری) به علت ناهماهنگیِ شناختی در طلاب را به نمایش میگذارد. اما در مرحله دوم، با توجه به مواجهۀ تجربی طلاب با محدودیتها و مشکلات ناشی از کرونا، شکلگیری نگرش نواندیشانه از نتایج برداشت شد. با وجود این، در هر دو مرحله، نگرشهای اصلی و تکراری، محافظهکاری در مواجهه با تضادها، جزماندیشی نسبت به دستورات دینی و کنشهای سنتی در مواجهه با بروز عواطف دینی بود. لازم به یادآوری است که با توجه به رویکرد پژوهش حاضر، نتایج حاصله قابل تعمیم به سایر طلاب نمیباشد.