نویسندگان | مهران شیرانی بیدآبادی-محمود اکبری |
---|---|
تاریخ انتشار | ۲۰۱۷-۴-۰۱ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نمایه نشریه | ISC ,SID |
چکیده مقاله
در این تحقیق از سنگدانههای بتنی بازیافتی به جای سنگدانههای طبیعی در بتن استفاده میشود و سپس بتن بازیافتی به وسیله الیاف تقویت میگردد. هدف از این مطالعه در ابتدا بررسی تأثیر ابعاد و همچنین میزان جایگزینی سنگدانههای بتنی بازیافتی بر خواص مکانیکی بتن و سپس بررسی تأثیر الیاف پلیپروپیلن و فولادی در بهبود خواص مکانیکی بتن بازیافتی است. نتایج نشان میدهد که با افزایش درصد جایگزینی مصالح بازیافتی به جای مصالح طبیعی، مقاومت فشاری بتن کاسته میشود. همچنین جایگزینی ماسه بازیافتی تا میزان 03 درصد، کاهش چندانی بر مقاومت فشاری بتن ندارد و میتواند به عنوان طرح اختلاط بهینه بتن بازیافتی مدنظر قرار گیرد. علاوه بر این در صورت استفاده از الیاف، مقاومت کششی و خمشی بتن بازیافتی به طور قابل توجهی افزایش مییابد که در این میان، الیاف فولادی نسبت به الیاف پلیپروپیلن از کارایی بالاتری در بهبود مقاومت کششی و خمشی بتن برخوردار است. همچنین بتن تقویت شده با الیاف پس از شکسته شدن، خرد و از هم گسیخته نمیشود و الیاف در حفظ پیوستگی بتن و جلوگیری از گسترش ترکها نقش مهمی ایفا میکند.