نویسندگان | بنفشه سادات لاجوردی قمصری,مجید نوریان بیدگلی |
---|---|
همایش | چهارمین کنگره بین المللی عمران ، معماری و توسعه شهری |
تاریخ برگزاری همایش | ۲۰۱۶-۱۲-۲۷ |
محل برگزاری همایش | تهران |
نوع ارائه | سخنرانی |
سطح همایش | بین المللی |
چکیده مقاله
با توجه به وجود انواع ناپیوستگی ها و وضعیت قرارگیری آنها در توده سنگ، معمولاً حفر سازه های زیرزمینی در محیط های سنگی ناپیوسته باعث لغزش یا افتادن بلوک های سنگی به داخل فضای زیرزمینی و در نتیجه کاهش پایداری می گردد. در این موارد می توان از پیچ سنگ به عنوان سیستم نگهداری جهت تقویت سنگ و پایدارسازی سازه استفاده نمود. در این تحقیق، با بکارگیری روش عددی اجزای مجزا ضمن تعریف و مدل سازی دو بعدی یک سازه زیرزمینی چهارگوش در یک محیط درزه دار به بررسی تاثیر جهت داری دسته درزه ها و نحوه قرارگیری پیچ سنگ در پایداری آن پرداخته شده است. بدین منظور با تعریف یک طرح سیستماتیک و با فرض وجود یک و یا دو دسته درزه در راستای های مختلف 0 ، 30 ، 60 ، 90 ، 120 ، 150 و 180 درجه نسبت به سقف، مدل های عددی متعدد به کمک نرم افزار UDEC ساخته شده است. در ادامه با بررسی تغییرات میزان جابجایی نقاط مشخصی در سقف، تاثیر ناهمسانگردی درزه ها در پایداری بررسی شده است. همزمان تاثیر پارامترهای اجرایی نگهدارنده از قبیل زاویه نصب و طول پیچ سنگ بر روی پایداری با هدف یافتن بهترین الگوی نصب بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که تعداد و نحوه قرارگیری درزه ها و الگوی نصب پیچ سنگ تاثیر مهمی در کاهش یا افزایش پایداری سازه های زیرزمینی خواهد داشت.