| نویسندگان | مجتبی انصاری شاد,مجید نوریان بیدگلی |
| نشریه | علوم و مهندسی آب و فاضلاب |
| شماره صفحات | ۴۲ |
| شماره مجلد | ۷ |
| نوع مقاله | Full Paper |
| تاریخ انتشار | 1401/06/01 |
| رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
| نوع نشریه | الکترونیکی |
| کشور محل چاپ | ایران |
| نمایه نشریه | ISC |
چکیده مقاله
نشست زمین برابر با مقدار جابهجایی قائم زمین در یک بازه زمانی مشخص است. افت سطح ایستابی در چاههای برداشت آب، یکی از عوامل وقوع نشست است که میتواند باعث خسارات جبران ناپذیری به سازههای سطحی و زیرسطحی بهویژه در مناطق شهری شود. در این تحقیق میزان نشست ناشی از برداشت آب از چاه پمپاژ و تعیین عوامل موثر بر آن تخمین زده میشود. به این منظور با جمعآوری اطلاعات دو چاه برداشت آب واقع در محدوده شهر کاشان، تحلیل نشست براساس روش عددی المان محدود و بهکمک نرمافزار PLAXIS2D انجام شده است. نتایج این مطالعه نشان میدهد که پمپاژ آب طی یک سال باعث افت سطح ایستابی و در نتیجه نشست زمین در حد چند سانتیمتر شده، ولی تحت شدت جریان ثابت برداشت آب از چاه، مقدار نشست در چاههای مورد مطالعه ناهمگن و متفاوت است. همچنین افزایش شدت جریان برداشت آب از چاه تا 700 مترمکعب در روز و افزایش عمق چاه برداشت تا 500 متر باعث افزایش نشست شده، ولی بعد از آن مقدار نشست ثابت باقی میماند. لذا میتوان نتیجه گرفت که شدت جریان و عمق برداشت آب از چاه، بر میزان نشست زمین موثر بوده و باید مدیریت شود.