مقایسه استرس، سبک‌های مقابله و حمایت اجتماعی بیماران مبتلا به سردرد تنشی مزمن و افراد عادی

Abstract

مقدمه: سردرد تنشی یکی از شایع‌ترین نوع شکایت‌های سردرد در سراسر جهان است و ممکن است عوامل روانشناختی مستعدکننده و تشدید کننده‌ای برای آن وجود داشته باشد. این پژوهش با هدف مقایسه استرس، شیوه‌های مقابله با استرس و حمایت اجتماعی در بیماران مبتلا به سردرد تنشی مزمن و گروه شاهد سالم انجام گرفت. روش‌ها: در این مطالعه پس رویدادی، 60 بیمار مبتلا به سردرد تنشی مزمن مراجعه کننده به کلینیک‌های روانپزشکی و مغز و اعصاب شهرستان کاشان و 60 زن غیر مبتلا به سردرد که از نظر سن، وضعیت تأهل و وضعیت اقتصادی همگن شده بودند به پرسشنامه رویدادهای مهم زندگی پیکل، سبک‌های مقابله با استرس اندلر و پارکر و حمایت اجتماعی واکس پاسخ دادند. یافته‌ها: نتایج تحلیل واریانس چندمتغیره (MANOVA) نشان داد اگرچه تفاوت معناداری در تعداد رویداد‌های استرس‌زای تجربه شده در بین دو گروه وجود نداشت، میزان استرس تجربه شده در گروه مبتلایان به سردرد تنشی مزمن به طور معناداری بالاتر از گروه شاهد سالم بود. همچنین، در گروه مبتلایان به سردرد تنشی مزمن راهبردهای مقابله‌ای مسأله‌محور و حمایت اجتماعی ادراک شده پایین‌تر و راهبردهای هیجان مدار و اجتنابی به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل بود. بحث: استرس ادراک شده یکی از عوامل برانگیزاننده سردرد تنشی است و تکرار استرس یا واکنش فیزیولوژیکی طولانی مدت به عوامل استرس‌زا می‌تواند باعث تداوم و و تشدید دردهای مزمن مانند CTTH شود. از سوی دیگر، فقدان راهبردهای مقابله‌ای مناسب و حمایت اجتماعی به عنوان سپر محافظتی در برابر استرس و همچنین، استفاده از رفتارهای اجتنابی تاثیر استرس بر سردرد تنشی مزمن را تشدید می نماید. نتیجه‌گیری: نتایج تلویحا نشان می‌دهد آموزش مدیریت استرس و بهبود سبک‌های مقابله با استرس و ارتقاو حمایت اجتماعی می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به سردرد تنشی مزمن و تشدید آن نقش مهمی ایفا نماید.