رابطه ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده با سازگاری تحصیلی

Abstract

ورود به دانشگاه به عنوان منبعی استرس زا تلقی می شود که بدون وجود عوامل حمایتی برای کمک به سازگاری موفق، ممکن است دانشجویان دچار مشکلات فراوانی در دوران تحصیل شوند همچنین با ورود به دانشگاه سازگاری قبلی فرد به دلیل تغییرات به وجود آمده به هم می خورد و فرد باید بتواند خود را با محیط جدید و ویژگی های خاص آن سازگار کند. از این رو هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه ابعاد حمایت اجتماعی ادراک شده با سازگاری تحصیلی دانشجویان می باشد. پژوهش حاضر از نوع توصیفی با طرح همبستگی است. بدین منظور بر اساس جدول کرجسی ومورگان (1970) تعداد 327 نفر از دانشجویان دانشگاه کاشان با استفاده از روش نمونه گیری چندمرحله ای انتخاب شده و به پرسشنامه های سازگاری تحصیلی(1989) و حمایت اجتماعی زیمت(1988) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل رگرسیون به روش ورود همزمان داده ها و از طریق نرم افزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین نمره کل حمایت اجتماعی ادراک شده و هر سه بعد حمایت خانواده، حمایت دوستان و حمایت افراد مهم با سازگاری تحصیلی رابطه وجود دارد و از میان ابعاد حمایت اجتماعی، بعد حمایت خانواده به طور معناداری سازگاری تحصیلی دانشجویان را پیش بینی می‌کند. بنابراین، با تقویت حمایت اجتماعی ادراک شده و همچنین برگزاری کارآگاه های آموزشی در زمینه افزایش حمایت اجتماعی از سوی والدین، می توان به دانشجویان کمک کرد تا بر مسائل و مشکلات تحصیلی غلبه کرده و سازگاری تحصیلی بهتری داشته باشند.