رابطه خودکارآمدی و تاب آوری تحصیلی با سازگاری و عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی

Abstract

زمینه و اهداف: حضور در دانشگاه، تجربیات و فرصت‌هایی برای تحول روانی-اجتماعی دانشجویان فراهم می‌سازد. بااین‌حال، منابع متعدد استرس ممکن است سازگاری تحصیلی دانشجویان را با مشکل مواجه سازد. پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه خودکارآمدی تحصیلی و تاب¬آوری تحصیلی با سازگاری و عملکرد تحصیلی دانشجویان علوم پزشکی انجام گرفت. روش بررسی: پژوهش حاضر از نوع توصیفی با طرح همبستگی است. تعداد 220 دانشجوی دانشگاه علوم پزشکی کاشان (شامل 143 دختر و 77 پسر) در نیمسال دوم 95-96 با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای انتخاب شدند و به پرسشنامه‌های تاب‌آوری تحصیلی مارتین و مارش، خودکارآمدی تحصیلی مک‌ایلروی و بانتینگ، مولفه سازگاری تحصیلی از پرسشنامه سازگاری با دانشگاه بیکر و سیریاک و معدل کل و سوالات دموگرافیک پاسخ دادند. داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون ازطریق نرم‌افزار SPSS-22 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: نتایج نشان داد که خودکارآمدی تحصیلی با سازگاری تحصیلی(55/0r= و 001/0>P) وعملکرد تحصیلی(29/0r= و 001/0>P) و همچنین، بین تاب‌آوری تحصیلی با سازگاری تحصیلی(47/0r= و 001/0>P) و عملکرد تحصیلی(25/0r= و 001/0>P) همبستگی مثبت معناداری دارد. نتایج تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد خودکارآمدی تحصیلی(001/0>P، 83/6=t، 42/0=β) و تاب‌آوری تحصیلی(001/0>P، 29/4=t، 26/0=β) توانستند 35 درصد از واریانس سازگاری تحصیلی را به طور معناداری تبیین کنند. همچنین، خودکارآمدی تحصیلی(003/0=P، 009/3=t، 22/0=β) و تاب‌آوری تحصیلی(043/0=P، 040/2=t، 15/0=β) قادرند 10 درصد واریانس عملکرد تحصیلی را تبیین نمایند. نتیجه‌گیری: به نظر می‌رسد ازطریق تدوین برنامه¬های مناسب در آموزش و اجرای راهکارهای تقویت خودکارآمدی و تاب‌آوری تحصیلی و ایجاد محیط تسهیل¬کننده آنها می¬توان به افزایش میزان سازگاری تحصیلی و بهبود عملکرد تحصیلی دانشجویان کمک نمود.