پیش بینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی بر اساس قدردانی و معنا در زندگی

Abstract

زمینه و هدف: از آنجا که پرستاران و پزشکان نقش مهمی در حفظ بهداشت و سلامت جامعه ایفا می‌کنند، نه تنها باید از سلامت جسمانی و روانی کافی برخوردار باشند، بلکه از لحاظ فضیلتهای انسانی و بهزیستی روانشناختی در سطح بالایی قرار داشته باشند. مطالعه حاضر با هدف پیشبینی بهزیستی روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی بر اساس قدردانی و معنا در زندگی انجام گرفت. مواد و روش‌ها: این مطالعه از نوع توصیفی - همبستگی بود. تعداد 250 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کاشان به صورت تصادفی انتخاب شده و به مقیاس‌های قدردانی مککالوف و معنا در زندگی استگر و بهزیستی روانشناختی ریف پاسخ دادند. داده‌ها بوسیله نرمافزار 22-SPSS تحلیل شد. ملاحظات اخلاقی: پرسشنامهها بدون درج نام و نام خانوادگی، با رعایت رازداری و پس از دریافت رضایت شفاهی توسط شرکتکنندگان تکمیل شد. یافته‌ها: دانشجویان دختر در هر سه متغیر قدردانی(48/4t= و 05/0P<)، معنا در زندگی(52/2t= و 01/0P<) و بهزیستی روانشناختی(31/3t= و 01/0P<) بطور معناداری نمرات بالاتری در مقایسه با پسران داشتند. اما بین دانشجویان پزشکی و پرستاری در هیچ یک از متغیر قدردانی(35/1t= و 17/0P=)، معنا در زندگی(22/0-t= و 82/0P=) و بهزیستی روانشناختی(56/0t= و 57/0P=) تفاوت معناداری وجود نداشت. نتایج نشان داد بهزیستی روانشناختی با قدردانی(57/0r= و 01/0P<) و معنا در زندگی(58/0r= و 01/0P<) در دانشجویان رابطه مستقیم معناداری دارد و می‌توان بهزیستی روانشناختی دانشجویان علوم پزشکی را از طریق قدردانی (31/0=β و 001/0P<) و معنا در زندگی (39/0=β و 001/0P<) پیش‌بینی نمود. همچنین، معنا در زندگی پیش‌بین قویتری برای بهزیستی روانشناختی بود. نتیجهگیری: برگزاری برنامه‌های آموزشی بمنظور افزایش قدردانی و معنا درزندگی می‌تواند از بروز آسیبهای روانی در دانشجویان پیشگیری و به ارتقاء سلامت روانی آنان کمک نماید.