نویسندگان | حسین ستار |
---|---|
نشریه | «معرفت کلامی» |
شماره صفحات | ۹۱ |
شماره مجلد | ۲ |
نوع مقاله | Full Paper |
تاریخ انتشار | ۱۴۰۱/۰۶/۳۱ |
رتبه نشریه | علمی - پژوهشی |
نوع نشریه | الکترونیکی |
کشور محل چاپ | ایران |
نمایه نشریه | ISC |
چکیده مقاله
شاید عمده دلیل در افتراقات کلامی مذاهب و یا اختلافات کلامی در یک مذهب؛مستندات حدیثی یا برداشتهای متفاوت از احادیث توسط پیروان هر اندیشه باشد .احادیث فراوانی به خصوص در سده های اولیه از سایر فرق و مذاهب اسلامی به حوزه تشیع راه یافته است. پدیده انتقال حدیث در کنار محسنات و فوائد فراوانی که به همراه داشته است موجب بروز پیامدهای ناخوشایندی نیز در فرقه امامیه گردیده است. این نوشتار در صدد است تا به یکی از عوارض سوء این مهم بپردازد: ایجاد اختلافات کلامی. از این رو با تمرکز بر روی دو گزاره "سهو النبی" و روایات "تحریف قرآن" در آثار شیخ صدوق نشان خواهیم داد که آغازگر اختلافات بعدی و اندیشه های ناسازگار با اجماع شیعی در خصوص اعتقاد به سهو پیامبر توسط صدوق و اندیشه ناسازوار تحریف قرآن توسط دیگران ؛راه یافتن اخبار اهل تسنن به دائره حدیثی شیعه و استناد عالمان شیعی بدین احادیث و عدم توجه به ریشه های حدیثی منقولات کتب اولیه می باشد. تعدد طرق و کثرت نقل و شروع این روایات از اهل تسنن در مقایسه با منابع شیعی از جمله قرائن بر صحت مدعای این نوشتار در اصالت سنی بودن این اخبار می-باشد
tags: سهو النبی؛ تحریف قرآن؛ اخبار منتقله؛ شیخ صدوق