تمدن سازی و تمدن سوزی!!

"کثیرا من مصنفی أصحابنا وأصحاب الأصول ینتحلون المذاهب الفاسدة، وإن کانت کتبهم معتمدة."(فهرست شیخ طوسی؛صفحه4)

اگر اندکی از آزادی فکری و اندیشه بزرگان علم قرن چهارم و پنجم هجری را جامعه امروز من داشت ؛به مراتب درجات بالاتری از قوس صعودی تمدنی و ایمانی را طی می­کرد. عبارت فوق از آن شیخ طوسی است. سه کتاب از چهار کتاب اصلی رجال شیعه و دو کتاب از کتب اربعه شیعه و بنیانگذاری حوزه نجف گوشه ای از اقدامات او در خدمت به فرهنگ شیعی است. او با همه تقید و اخلاص و در اوج مقام علمی خود از مولفان و نویسندگانی صحبت می­کند که هر چند دارای مذاهب فاسده!! هستند اما کتب آنها مورد اعتماد عالمان شیعی و فقها و رجالیون قرار گرفته و در موارد متعددی بر اساس همین کتبِ افرادِ دارای مذهب فاسد، اقدام به صدور فتاوی فقهی نموده­اند. برمی­گردیم به سخن شهید مطهری که فرمودند آنچه تمدن اسلامی را ساخت آزادی علمی و فکری بود و آنچه تمدن اسلامی را در قرون میانه رو به سقوط هدایت کرد از دست دادن همین آزادی علمی بود. فرمول تمدن سازی و تمدن سوزی خیلی پیچیده نیست. چه کنیم که به قول هگل :بزرگترین درسی که از تاریخ می­گیریم آن است که از تاریخ درسی نمی­گیریم.!!