«انعکاس آداب و رسوم و اجتماع در داستان¬های غلامحسین ساعدی»

چکیده مقاله

از آنجا که ادبیات هر ملت در اندیشه‌ها و احساسات مردم آن ملت ریشه دارد؛ پس مطالعه آثار ادبی یکی از راه‌های شناخت فرهنگ و تمدن هرکشور است. غلامحسین ساعدی از پایه‌گذاران ادبیات روستایی_ اقلیمی در ادبیات داستانی فارسی است که با انعکاس فضای اجتماعی، سیاسی و فرهنگی عصر خود در آثارش فقر و گرسنگی مردم را نشان داده و توانسته است ارتباط مؤثری با موضوعات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی زمانه خود برقرار کند و آن را در اختیار خوانندگان آثار خود قراردهد. نگارنده این مقاله می¬کوشد با توجه به داستان¬های غلامحسین ساعدی و انعکاس حقایقی؛ ازقبیل فقر، ظلم، تضاد طبقاتی، دخالت بیگانگان در امور کشور، آشفتگی¬های نظام اداری، توصیف اوضاع و احوال خانواده¬ها، آداب و رسوم اجتماعی و مذهبی، باورهای اعتقادی و خرافی، اوضاع و احوال درمانی و در نهایت مشاغل اجتماعی و تفریح و سرگرمی¬های مردم آن روزگار، اوضاع اجتماعی، سیاسی و فرهنگی دوران نویسنده را بررسی کند تا به این نتیجه دست¬یابد که مطالعه آثار ساعدی می¬تواند در شناخت دقیق¬تر و بهتر مؤلفه¬های اجتماعی و فرهنگی ایران در جوامع روستایی و شهری در دهه¬های سی تا پنجاه هجری شمسی راهگشا باشد.