ویژگی‌های تکنورئالیسمی در رمانِ این وبلاگ واگذر می‌شود

Abstract

مقالۀ حاضر به بررسی ژانر تکنورئالیسم (رئالیسم مبتنی بر تکنولوژی) و کاربرد آن در ادبیّات کودک می‌پردازد. نویسنده ضمن معرّفی ویژگی­های این نوع ادبی و تمرکز بر موضوعاتی نظیر «خود واقعی»، «خود مجازی»، «هویّت سیّال» درپی پاسخ به این پرسش است که ویژگی‌­های رمان­های تکنورئالیسمی چیست و چه تأثیری می‌­تواند در بالندگی و رشد فردی و اجتماعی نوجوانان ایفا کند؟ بدین منظور، رمان این وبلاگ واگذر می­‌شود (1391)، اثر فرهاد حسن‌زاده، نویسندۀ برجستۀ ادبیّات کودک و نوجوان معاصر، بررسی می­‌شود تا با تمرکز بر ویژگی­‌های زبان‌شناختی و روایی آن، به چگونگی تقلید این آثار از رسانه­‌های اجتماعی برخط نظیر وبلاگ­‌ها بپردازد. در این پژوهش که به روش تحلیلی ـ توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه­‌ای است، چنین استدلال می­‌شود که این نوع آثار با نوآوری­‌هایی نظیر «روایت ازهم­گسیخته»، «چندکانونگی»، «اختلاط ژانری» و «نوآوری­‌های زبانی» می­‌کوشند تا بازتعریف جدیدی از مقولۀ هویّت و فرهنگ، به‌ویژه پس از تسلّط تکنولوژی بر زندگی روزمرّه در دهه­‌های اخیر به­ دست دهند. به نظر می‌رسد این آثار با ایجاد تغییر در گفتمان ایدئولوژیک مرسوم در تلاش‌اند فضای مجازی را بیش از پیش مکمّل زندگی نوجوانان ترسیم کنند تا تهدیدی بزرگ علیه آن و افزون بر آن، افق جدیدی در فراسوی بازتعریف هویّت فردی و هم‌گرایی فرهنگی، که تحت اصل فردیّت گفتمان انسان‌گرای لیبرال به ­حاشیه رانده شده بود، بگشایند.