زندگی برهنه، مسخِ واقعیت و خشونت در پسران نیکل

چکیده مقاله

مقالۀ حاضر به ­بررسی مفاهیم «مسخِ واقعیت» و «خشونت» و تأثیر آن بر «دیگری نژادی» می‌­پردازد. نویسنده با استفاده از رویکرد مطالعات­ فرهنگی و بهره‌­گیری از نظریّات منتقدانی نظیر باتلر و ژیژک و تمرکز بر موضوعاتی نظیر «خشونت آشکار/سوبژکتیو»، «خشونت پنهان/ ابژکتیو» و «سوگ» در­ پی پاسخ به این پرسش بنیادی است که ساختار سیاسی آمریکایی، علی‌­رغم داعیۀ دموکراسی و تساوی، از چه روش‌­هایی در راستای حفظ ساختار سنّتی آپارتاید استفاده می­‌کند؟ بدین منظور، رمان پسران نیکل (2019)، اثر کلسان وایت‌­هد بررسی می­‌شود تا با تمرکز بر انواع خشونت و روش‌­های «مسخِ ­واقعیت» به ­چگونگی حذف تدریجی «دیگری نژادی» و درنتیجه حفظ سلسله‌مراتب قدرت بپردازد. چنین استدلال می‏‌شود که اعمال پدیدۀ «مسخِ ­واقعیت» علیه «دیگری‌­نژادی»، نسخۀ افراطی «زیست­‌سیاست» فوکویی است؛ چراکه همانند «زیست‌­سیاست»، در این پدیده نیز قتلِ «دیگری‌نژادی» از سوی غرب با مصونیت قضایی همراه است؛ با این­ تفاوت که در پدیدۀ «مسخ­ واقعیت»، ماهیّت وجودیِ «دیگری‌نژادی» از همان ابتدای امر انکار می‌­شود: یعنی، «دیگریِ» غرب ابتداً با مکانیسم‌­های بازنمایی، از ردۀ «انسانیت» خارج و سپس به «مرگ مدنی» دچار می‌­شوند، به‌طوری‌که گویا هرگز فردی نبوده که زنده باشد تا قربانی جنایتی شود. درچنین‌­حالتی، «دیگری» با کمترین هزینۀ سیاسی و درنتیجه بدون «سوگ» از اجتماع حذف می­‌شود. گستردگی این امر، دال بر تقلیل‌­یافتگی مفهوم «انسانیت» و خشونت عمیق ساختاری در عصر حاضر است.