امکان سنجی توسعه پایدار اکوتوریسم بیابان در کویر شیراز

چکیده مقاله

توسعه صنعت گردشگری در مکان‌هایی که پتانسیل بالقوه جذب گردشگر را دارند می‌تواند به عنوان ابزاری کارآمد در جهت رشد و توسعه همه جانبه جوامع به کار گرفته شود. استان فارس به لحاظ داشتن پتانسیل‌های بیشمار طبیعی، تاریخی و فرهنگی از قطب‌های مهم گردشگری ایران محسوب می‌شود. از جمله این موارد می‌توان به مناطق کویری و بیابانی آن اشاره نمود. هدف از این پژوهش بررسی و ارزیابی جاذبه‌های گردشگری بیابانی کویر شیراز و تعیین استراتژی‌های توسعه پایدار گردشگری با استفاده از مدل SWOT می‌باشد. در این راستا، ابتدا توانمندی‌ها و محدودیت‌های منطقه مطالعاتی شناسایی و پس از مشورت با متخصصین، پرسشنامه‌هایی بر این مبنا تدوین و در بین گردشگران حاضر در منطقه و کارشناسان منابع طبیعی استان پخش گردید. سپس نتایج حاصل از پرسشنامه‌ها با استفاده از مدل SWOT و آزمون‌های آماری در نرم‌افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که از منظر کارشناسان و گردشگران کویر شیراز در ماتریس استراتژی‌ها و اولویت‌های اجراییSWOT در محدوده شماره یک (قوی) قرار می‌گیرد و استراتژی لازمه توسعه اکوتوریسم بیابان در این منطقه، استراتژی رشد و ساخت خواهد بود.