رفتار میان قاب فولادی در برابر بار ضربه ای ناشی از انفجار

چکیده مقاله

در بارگذاری انفجاری اولین عنصر ساختمان که در معرض بارگذاری قرار می گیرد، میان قاب ها هستند. در این حالت رفتار خارج از صفحه میان قاب فعال می گردد. اگر میان قاب شکل پذیری کافی در برابر بارگذاری مذکور را نداشته باشد، قبل از استهلاک و یا انتقال بار، دچار شکست و بروز خسارت می گردد. میان قاب فولادی را از این جهت که دارای شکل پذیری مناسب تا قبل از گسیختگی است به عنوان یک جایگزین به جای سایر میان قابهای متداول در بارگذاری های خاص ضربه ای می‌توان استفاده نمود. این موضوع بخصوص در حفظ مراکز حساس در برابر بارگذاری انفجاری حائز اهمیت است. با فرض شکل پذیری کافی رفتار برون صفحه میان قاب، نیروی ضربه ای وارد دیافراگم افقی کف شده و بین عناصر باربر جانبی که خود می تواند از جنس میان قاب فولادی باشد، توزیع می گردد. طراحی مسیر انتقال نیرو بگونه ای است که عناصر موجود در مسیر انتقال نیروی ضربه ای در سازه از میان قاب تا فونداسیون، دارای سختی و شکل پذیری مناسب باشد. در این مقاله رفتار برون صفحه و درون صفحه میان قاب فولادی با چیدمان های مختلف از سخت کننده مورد بررسی قرار می گیرد بگونه ای که در رفتار برون صفحه شکل پذیری و جذب انرژی و ضربه انتقال یافته از میان قاب به سازه بهینه گردد. همچنین رفتار درون صفحه از لحاظ اثر چیدمان سخت کننده بر عملکرد کلی سازه و شکل پذیری و مقاومت مورد بررسی قرار می گیرد. مدلسازی های انجام شده با در نظر گرفتن کلیه اثرات غیرخطی مادی و هندسی و لحاظ نمودن اثر سرعت کرنش انجام شده است. تحلیل‌های انجام شده نشان می‌دهد که می‌توان میان‌قاب و چیدمان سخت کننده‌های آن را طوری طراحی نمود که در شدت‌های مختلف انفجار، ضربه وارد بر سازه و اثرات دینامیکی آن، در اثر استهلاک انرژی کاهش یابد.