بررسی عملکرد بهینه میانقاب فولادی مرکب دربرابر انفجار

چکیده مقاله

یکی از مهم ترین مشخصات میانقاب ها در برابر انفجار، رفتار شکل پذیر آنهاست. رفتار شکل پذیر به کاهش خسارات ثانویه در اثر پرتاب ترکش ها و شکست ترد کمک میکند و علاوه براین با جذب انرژی و استهلاک آن، تحریک اعمال شده بر سازه اصلی را کاهش میدهد. بکارگیری بتن در کنار فولاد در میانقاب‌های مرکب تأثیر قابل توجهی به کاهش تغییر شکل و افزایش همزمان استهلاک انرژی دارد و در عین حال در اقتصادی شدن طرح در مؤثر است. در این پژوهش رفتار میانقاب مرکب از بتن و فولاد با بررسی پارامتریک و با تغییر ضخامت صفحات فولادی و مقاومت بتن و چیدمان و تعداد سخت کننده‌ها بررسی شده است. پارامترهای لحاظ شده برای مقایسه طرح‌های مختلف، میزان توسعه پلاستیسیته بعنوان معیاری برای جذب انرژی، میزان تغییر شکل نقاط مختلف میانقاب به‌عنوان شاخص خرابی و همچنین ضربه و عکس‌العمل تکیه‌گاهی است که میانقاب به عنوان عضو فدا شونده به سازه اصلی وارد می‌کند و در حقیقت میزان تأثیر میانقاب در کاهش تهدید بر سازه اصلی را مشخص می‌نماید. در نهایت نتیجه پژوهش حاضر به‌صورت پیشنهادهایی درخصوص طرح میان قاب‌های چندلایه و مرکب برای کاهش اثر انفجار برسازه ارائه شده است.