تحلیل رابطۀ بین مهارت زندگی و مسئولیت پذیری دانشجویان دانشگاه کاشان

چکیده مقاله

هدف: هدف تحقیق حاضر، تحلیل رابطۀ بین مهارت های زندگی با میزان مسئولیت پذیری دانشجویان دانشگاه بود . روش: روش پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر اجرا، توصیفی - همبستگی بوده، جامعۀ آماری آن، کلیۀ 1393 شامل 7132 نفر بود که با استفاده از فرمول حجم نمونۀ - دانشجویان دانشگاه کاشان در سال تحصیلی 94 کوکران و به روش تصادفی طبقه ای، 237 نفر به دست آمد. ابزار گردآوری اطلاعات تحقیق، دو پرسشنامۀ استاندارد بر اساس مقیاس پنج درجه ای لیکرت در شش مؤلفه بود که « مسئولیت پذیری » و پرسشنامۀ استاندارد « مهارت زندگی » روایی هر دو به صورت محتوایی توسط کارشناسان، تأیید و پایایی آنها از طریق ضریب آلفای کرونباخ برای مهارت 0 برآورد شد. تجزیه و تحلیل داده ها در سطح آمار استنباطی (ضریب همبستگی / 0و مسئولیت پذیری، 91 / زندگی، 86 پیرسون، رگرسیون و آزمون تی) با استفاده از نرم افزار آماری اس.پی.اس.اس. انجام گرفت. یافته ها: میانگین هر یک از مؤلفه های مهارت زندگی و مسئولیت پذیری در دانشجویان، بالاتر از حد متوسط بود . بین مهارت زندگی و مؤلفه های مسئولیت پذیری رابطۀ مثبت و معنادار وجود دارد . ضریب رگرسیون نشان داد مهارت زندگی قابلیت پیش بینی مسئولیت پذیری دانشجویان را دارد. همچنین بین مهارت های زندگی و مسئولیت پذیری دانشجویان، بر حسب جنسیت و مقطع تحصیلی تفاوت معنادار وجود ندارد؛ اما این تفاوت بر حسب رشتۀ تحصیلی و سال ورود معنادار است. نتیجه گیری: آموزش مهارت زندگی، فرد را قادر می سازد مسئولیت های نقش فردی و اجتماعی خود را بپذیرد و نیازها، انتظارات و مسائل روزانه را به شکل اثربخشی پاسخ دهد.