مطالعة کیفی پیش‌بایست‌های اجرای رویکرد ترسیم برنامةدرسی در رشته‌های مهندسی (مورد مطالعه: گروه‌های مهندسی دانشگاه کاشان)

Abstract

یکی از ویژگی‌های مطلوب و مورد انتظار از برنامه‌های درسی آموزش مهندسی، بازنگری مستمر و منظم محتوای دوره‌ها متناسب با نیازهای جامعه و کارفرمایان است. در آموزش عالی ایران برای مدت‌ها این بازنگری‌ها به شکل متمرکز و توسط وزارت علوم، تحقیقات و فناوری انجام می‌شد. در نظام‌های آموزش عالی دنیا اما اساتید و گروه‌های آموزشی نقش اصلی را در ارتقا و بهبود برنامه‌های درسی ایفا می‌کنند. یکی از رویکردهای مشهور برای این منظور ترسیم برنامة درسی یا نقشه‌کشی برنامة درسی است. در این رویکرد اساتید به عنوان افرادی که بیشترین شناخت را از فرایند یاددهی-یادگیری در کلاس‌ها دارند به صورت مشارکتی و همیارانه نقشة برنامة درسی اجرا شده را ترسیم کرده و در مرحلة بعد کل برنامة درسی و یا بخش‌هایی از آن را بازنگری می‌کنند. با توجه به اینکه وزارت علوم، تحقیقات و فناری مدت‌ها قبل اختیارات برنامه‌ریزی درسی را به دانشگاه‌های سطح یک و دو تفویض کرد هدف پژوهش حاضر بررسی میزان گرایش گروه‌های مهندسی به اجرای رویکرد ترسیم برنامة درسی و نیز بررسی پیش‌بایست‌های اجرای آن بود. در این راستا 14 نفر از مدیران گروه‌های مهندسی دانشگاه کاشان به روش نمونه‌گیری هدفمند انتخاب شدند و برای گردآوری اطلاعات مصاحبة نیمة‌ساختاریافته با آنان انجام شد.