بررسی تغییرات پوشش اراضی استان چهارمحال ‌و‌ بختیاری با استفاده از متریک‌های سیمای سرزمین (۲۰۱۵-۱۹۹۴)

چکیده مقاله

با توجه به اینکه مهم‌ترین نیاز محققان و مدیران، اطلاعات به‌هنگام در رابطه با تغییرات پوشش اراضی است؛ لذا بررسی این تغییرات در سطح استانی کمک شایانی به برنامه‌ریزی و جلوگیری از تخریب‌های به‌وجود آمده در مناطق مختلف می‌کند. بدین‌منظور با استفاده از پردازش تصاویر لندست در سال‌های ۱۹۹۴ و ۲۰۱۵ نقشه‌های پوشش اراضی استان چهارمحال ‌و‌ بختیاری به‌روش هیبرید در شش طبقه اصلی تهیه شد؛ سپس تغییرات پوشش اراضی با به‌کارگیری روش مقایسه پس از طبقه‌بندی و متریک‌های سیمای سرزمین مشخص شد. جهت کمی کردن الگوهای سیمای سرزمین در سطح کلاس متریک‌هایNP PLAND، LPI، MPS و متریک‌های SHDI، LPI، CONTAG و SPILIT INDEX در سطح سیمای سرزمین محاسبه شد. در انتها نرخ تخریب هر کاربری و شاخص نرخ تخریب انسانی در سطح کلاس برای هر کاربری جداگانه محاسبه شد. نتایج مطالعه در سطح کلاس حاکی از کاهش شدید مساحت مراتع (36/67 درصد) و جنگل‌ها (6/42 درصد) و در پی آن افزایش سطح زمین‌های بایر به میزان 39/32 درصد است. به‌طور کلی سیمای سرزمین در بازه زمانی مورد مطالعه تکه‌تکه‌تر، نامنظم‌تر، ناپیوسته‌تر و از نظر نوع پوشش متنوع‌تر شده است و درصورت ادامه روند کنونی نتایج حاصله از این مطالعه نشان‌دهنده فروافت شدید کارکردها و خدمات اکوسیستم‌ها‌ است.