رزومه
QR


مجید صدوقی

مجید صدوقی

دانشیار

دانشکده: دانشکده علوم انسانی

گروه: روان شناسی

مقطع تحصیلی: دکترای تخصصی

رزومه
QR
مجید صدوقی

دانشیار مجید صدوقی

دانشکده: دانشکده علوم انسانی - گروه: روان شناسی مقطع تحصیلی: دکترای تخصصی |

برنامه نیمسال تحصیلی اول 1403

ایام هفته

8 - 10

10 - 12

12-14

14-16

16-18

شنبه

فیزیولوژی عمومی مغز و اعصاب

مراجعه دانشجویی

مطالعه و پژوهش

مطالعه و پژوهش

مطالعه و پژوهش

یکشنبه

عصب روانشناسی دکتری

متون تخصصی1

روش تحقیق پیشرفته در روانشناسی 1

مطالعه و پژوهش

مطالعه و پژوهش

دوشنبه

مطالعه و پژوهش

روش تحقیق پیشرفته

روش تحقیق پیشرفته در روانشناسی 2

روش تحقیق پیشرفته

مطالعه و پژوهش

سه شنبه

مطالعه و پژوهش

روش تحقیق پیشرفته (واحد عملی)

مراجعه دانشجویی

مطالعه و پژوهش

مطالعه و پژوهش

چهارشنبه

مطالعه و پژوهش

مطالعه و پژوهش

مطالعه و پژوهش

مطالعه و پژوهش

مطالعه و پژوهش

لطفا با هماهنگی قبلی مراجعه فرمایید
تلفن 03155913750 و ایمیل:
sadoughi@kashanu.ac.ir

نمایش بیشتر

طراحی برنامه آموزش مهارتهای هیجان خوانی مبتنی بر نظریه ذهن و اثربخشی آن بر بهبود مهارتهای همدلی کودکان اوتیستیک با عملکرد بالا

نویسندگانسمیرا افتخاری,مجید صدوقی,سعید رضایی
نشریهتوانمند سازی کودکان استثنایی
شماره صفحات۳۴
شماره مجلد۷
نوع مقالهFull Paper
تاریخ انتشار1395/12/21
رتبه نشریهعلمی - پژوهشی
نوع نشریهالکترونیکی
کشور محل چاپایران
نمایه نشریهISC ,SID

چکیده مقاله

هدف: پژوهش حاضر با هدف طراحی برنامه آموزش مهارتهای هیجان خوانی مبتنی بر نظریه ذهن و اثربخشی آن بر بهبود مهارتهای همدلی کودکان اوتیستیک با عملکرد بالا انجام گرفت. روش: روش پژوهش حاضر از نوع طرحهای نیمه آزمایشی با پیشآزمون و پسآزمون همراه با گروه کنترل است. جامعه موردنظر شامل کلیه کودکان با اختلال اوتیسم پذیرششده در مرکز اوتیسم دوم آوریل در سال 1433 بودند از بین کل جامعه هدف تعداد 11 نفر اوتیسم با عملکرد بالا با استفاده تست تعین سطح عملکرد )سون گرایسون، 1333 ( انتخاب شدند و در دو گروه آزمایشی ) 8 نفر( و کنترل ) 8 نفر( بهصورت تصادفی جایگزین شدند از مقیاسهای بهره همدلی )بارون-کوهن, 2002 ( و هیجان خوانی )بارون- کوهن، 1333 ( برای گرداوری اطلاعات استفاده شد و برای تجزیهوتحلیل اطلاعات از آزمونهای پیشرفته آماری تحلیل کوواریانس چندمتغیره ) MANCOVA ( و آزمون T استفاده شد. یافتهها: نتایج بهدستآمده نشان داد که فرضیههای پژوهش در سطح آلفای 5% معنیدار شدند نتیجهگیری: این به این معنی بود که آموزش مهارتهای هیجانی در بهبود مهارتهای همدلی کودکان اوتیستیک با عملکرد بالا، مؤثر بوده است.