رهیافت تجدید حیات شهری در راستای کاهش فرسودگی و فقر شهری مطالعه موردی بافت قدیم شهر کاشان

چکیده مقاله

مشکلات شهری ناشی از افتو فرسودگی شهری در ابعاد مختلف اقتصادی، اجتماعی، کالبدی و محیطی با افزایش تمایلات جمعیت برای مهاجرت به مناطق شهری و شهرنشینی روبه گسترش است. در نتیجه گسترش فرسودگی درون شهر ها یا در پیرامون آنها مناطقی شکل گرفتند که بازگو کننده وضعیت فقر و افت شهری اند. شهر کاشان به عنوان یکی از مراکز کهن شهرنشینی در کشور مطرح است. بافت تاریخی این شهر که جزیی از بافت فرسوده مصوب شهری نیز می باشد با مشکلات ناشی از افت، فرسودگی و فقر شهری همراه است. بکارگیری رهیافتی جامع در زمینه حل مشکلات ناشی از فرسودگی و فقر در این ناحیه شهری ضرورت پرداختن به این مسئله را مشخص می کند. هدف این مقاله بررسی امکان بهره گیری از رهیافت تجدید حیات شهری برای کاهشفرسودگی و فقر شهری در بافت قدیم شهر کاشان است. روش کار مبتنی بر روش مطالعات میدانی و اسنادی و کتابخانه ای است که با بکارگیری ابزارهای مصاحبه و پرسشنامه و مطالعه متون و منابع و اسناد موجود در ارتباط با بافت قدیم شهر کاشان انجام گردیده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که شاخص های افت و فرسودگی شهری و همچنین شاخص های فقر شهری در بافت قدیم شهر کاشان به صورت ترکیبی از شرایط نزول کیفیت کالبدی و عملکردی بافت عمل کرده اند و ارتباط شاخص ها، مؤید فرضیات تحقیق است که ارتباط بینفرسودگی کالبدی و فرسودگی عملکردی و نظارت پایین سازمان ها و سیستم های کنترل و هدایت شهری و نبود یا اجرای نامناسب برنامه های شهری بر تشدید فقر در تمامی جنبه ها در این بافت شهری و نزول سطح کیفیت زندگی در منطقه را بررسی می کند. استفاده از فرایند برنامه ریزیتجدید حیات شهری در بافت قدیم شهر کاشان برای رویارویی با فقر و فرسودگی شهری به سبب ماهیت راهبردی فرایند برنامه ریزی و سیاست های کل نگر و یکپارچه تجدید حیات و تأکید بر پایداری و مشارکت مردمی در برنامه ریزی و استواری بر پایه اصول ارجحیت طراحی، توانمندی اقتصادی، پاسخگویی محیطی و رفاه اجتماعی برای کاهش فرسودگی و فقر شهری در این بافت شهری به منظور معکوس نمودن جریان روند این دو پدیده اخذ می گردد.