اعجاز بیانی قرآن در داستان یوسف(ع)، از منظر چند صدایی یا آزادی بیان

چکیده مقاله

مقاله پژوهشی/دوفصلنامه علمی پژوهشنامه تفسیر و زبان قرآن/شماره هجدهم/بهاروتابستان1400/از صفحه47تا صفحه 59*دانشیارگروه زبان عربیدانشگاه کاشان؛Aeghbaly@kashanu.ac.irاعجاز بیانی قرآن در داستان یوسف(ع)، از منظر چند صدایی یا آزادی بیانعباس اقبالی*تاریخ دریافت: 23/02/1399تـاریختأیید: 13/02/1400چکیده:در زبان شناختی متن یک داستان، که شخصیت های متفاوت حضور دارند، بر اساس نظریه چند صدایی باختین ، سخنان متفاوت برخاستهاز باورهای گونهگون، حاکمیت چند صدایی و آزادی بیان را مـیرسـاند رویکـردی کـه ابـبار بیـان واقعیت و مایه برجسته گشتن متناست برای مثال در داستان های قرآن، نقل عبارت سخن شخصیت هایی که باورهای گوناگون و گاهی حق ستیبانه دارند نشانه حاکمیت «چند صدایی »و رویکرد قرآن به آزادی بیان است در این مقاله به سراغ سوره یوسف (7,) که حاوی «أحسن القصص »(یوسف/3)و آکنـده از سـخنان متفـاوت اسـت رفتـه و بـا رو توصیفی ـ تحلیلی، و تبیین واژگان کلیدی این داستان به واکاوی پدیده چندصدایی در این داسـتان پرداختـه و نشـان داده شده است که در گفتگومندی این داستان؛ تعبیراتی همانند «یا أبت »و «معاذ الله »در سخنان یوسف(ع) و «یا بنیّ »و «سوّل »و «اجتبی»؛ در اظهارات یعقوب و پارهگفت های تاکیدی برادران یوسف، تعبیر«أکرِمی »و «مَثوی »در گفتار عبیب مصر و عبارت «هَیتَ لَکَ »زلیخا، برخاسته از باورها و جهان بینیهای متفاوت است ودنقل عین این گفتـار هـا آن هم بدون کم و کاست، یکی از جنبه های اعجاز بیانی قرآن در نشان دادن حاکمیت چند صدایی در این داستان است و رویکرد قرآن به آزادی بیان را میرساند