بررسی شادمانی و مثبت گرایی در شعر شاعر صعلوک، عروة بن الورد

چکیده مقاله

برغم آنکه زندگی صعالیک جاهلی و شاعران آن ها با آوارگی همراه و مشقت و رنج جزء لا ینفک روزمره آن بود؛ این شاعران همواره این نوع زندگی را ترجیح داده و بر اصول آن پای فشرده و بر این پدیده بالیده اند. آن ها با توصیف و تمجید پدیده صعلکه، در افزایش طرفدارانش می کوشیدند. برای مثال در کردار، پندار و سروده های سرآمد این شاعران یعنی «عروة بن الورد» اثری از نارضایی روحی دیده نمی شود. وی به سراغ مؤلفه های شادمانی رفته و آن ها را به خوبی به تصویر کشیده است. در این جستار با کند و کاو دیوان عروه و تطبیق توصیف های شاعرانه وی بر مفاهیم روانشانسی مثبت گرا به دنبال تبیین علل خشنودی شاعر و شادمانی وی در قبال وضعیت ناگوار عصر خویش بر آمده، علل شادمانی وی در سطوح فردی و اجتماعی بررسی شده است و معلوم می شود که عزت نفس، مشارکت اجتماعی و خوش بینی از مولفه های شادمانی و رضایت یک شاعر عیار بوده است.