پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس ابعاد هوش معنوی و سرمایه روان شناختی در سالمندان

چکیده مقاله

هدف: سالمندی یکی از مراحل مهم زندگی است که با پیشرفت علم و بهبود شرایط بهداشتی، آمار سالمندان در جوامع گوناگون رو به افزایش است. از این رو برای ارتقاء سازگاری سالمندان، توجه یه رضایت از زندگی آنان لازم می باشد. لذا پژوهش حاضر به منظور پیش بینی رضایت از زندگی بر اساس هوش معنوی و سرمایه روان شناختی در سالمندان انجام شد.

روش: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری 180 سالمند ساکن در خانه های سالمندان شهرستان کاشان یودندکه به روش نمونه­گیری تصادفی ساده و با استفاده از جدول مورگان 123 نفر انتخاب شدند. داده ها با استفاده پرسشنامه های رضایت از زندگی، هـوش معنـوی و سـرمایه روان شـناختی جمع آوری و بوسیله آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه تحلیل شدند.

یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که ابعاد هوش معنوی و سرمایه روان شناختی سطح رضایت از زندگی سالمندان را به طور معناداری پیش بینی می کنند (01/0>P) و "ابعاد درک و ارتباط با هستی و امیدواری" سهم بیشتری در پیش بینی رضایت از زندگی سالمندان دارند (01/0>P).

نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر حاکی از این مطلب است که بخشی از تغییرات رضایت از زندگی سالمندان بوسیله ابعاد هوش معنوی و سرمایه روان شناختی قابل پیش بینی می باشد. لذا به منظور افزایش سطح رضایت از زندگی سالمندان پیشنهاد می شود که زمینه ارتقاء سطح هوش معنوی و سرمایه روان شناختی آنان فراهم شود.