پیش بینی انگیزش درونی- بیرونی برای یادگیری بر اساس سبک‌های اسنادی و خودکارآمدی در دانشجویان علوم پزشکی

چکیده مقاله

        زمینه و اهداف: انگیزش شامل عوامل هوشیار و ناهشیار فعالیت‌هایی روانی انسان است و تحت‌تاثیر فرآیندهای شناختی، عاطفی و رفتاری قرار دارد. از این رو پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی انگیزش درونی- بیرونی برای یادگیری بر اساس سبک‌های اسنادی و خودکارآمدی در دانشجویان علوم پزشکی انجام شد.

 

       روش‌ بررسی: روش پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه‌آماری دانشجویان رشته‌های پزشکی، داروسازی، بهداشت و دندان‌پزشکی دانشگاه علوم‌پزشکی شهید بهشتی تهران در سال تحصیلی 1394- 1395 بودند که 170 نفر به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تک مرحله‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌‌های سبک ‌اسنادی سلیگمن و همکاران، خودکارآمدی جروسلم و شوارتر و راهبردهای انگیزش یادگیری قدم‌پور جمع‌آوری و بوسیله آزمون‌های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیری تحلیل شدند.

 

      یافته‌ها: سبک‌اسنادی مثبت و خودکارآمدی می‌توانند انگیزش درونی برای یادگیری را به طور معناداری پیش‌بینی کنند و خودکارآمدی سهم بیشتری در پیش‌بینی انگیزش درونی دارد (01/0>P). همچنین سبک اسنادی منفی و خودکارآمدی می‌توانند انگیزش بیرونی برای یادگیری را به طور معناداری پیش‌بینی کنند و خودکارآمدی به طور معکوس در پیش‌بینی انگیزش بیرونی سهم دارد (01/0>P).

 

      نتیجه‌گیری: نتایج شواهدی را پیشنهاد می‌کند که ویژگی‌های شناختی سبک اسنادی مثبت و خودکارآمدی در پدیدآیی انگیزش درونی برای یادگیری نقش دارند و سبک‌اسنادی منفی و خودکارآمدی در پدیدآیی انگیزش بیرونی برای یادگیری در دانشجویان نقش دارند. لذا به منظور ارتقاء سطح انگیزش تحصیلی درونی دانشجویان و پیشگیری از تاثیرات آسیب‌زای سبک اسنادی منفی در بروز مشکلات تحصیلی، لازم است زمینه بهبود سبک اسنادی مثبت و خودکارآمدی فراهم شود.