بررسی اثر ۱۲ هفته فعالیت بدنی منتخب بر تعادل ایستا و پویا در دانش آموزان پسر مبتلا به اختلال بیش فعالی / نقص توجه

چکیده مقاله

کاهش تعادل یکی از محدودیت های حرکتی درکودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه است. هدف تحقیق حاضر، ارزیابی اثر 12 هفته فعالیت بدنی منتخب بر تعادل ایستا و پویا در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه مقطع ابتدایی شهرستان کاشان بود. روش شناسی: این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. جامعه مطالعه حاضر شامل 105 دانش آموز مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه در سال 94 - 1393 بود. 30 آزمودنی دارای بالاترین درجه ADHD ، به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی، در یک برنامه فعالیت بدنی منتخب به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته ، به مدت 60 دقیقه شرکت کردند. آزمون تعادل ستاره ای (SEBT) و لک لک (FBT) قبل و بعد از تمرین استفاده شد. برای تحلیل دادهها، آزمون t مستقل و زوجی در سطح معناداری 05 / 0 = α با نرم افزار SPSS18 استفاده شد. یافته ها: افزایش معناداری در تعادل ایستا ) 008 / 0 = (P و تعادل پویا ) 001 / 0 = (P در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بدست آمد. تغییرات درون گروهی نشان داد اختلاف معناداری در تعادل ایستا ) 000 / 0 = (P و تعادل پویا ) 000 / 0 = (P در پیش آزمون و پس آزمون گروه تجربی وجود دارد. اما درگروه کنترل اختلاف معناداری وجود نداشت ) 05 / 0 ≤ P .) نتیجهگیری: بر اساس نتایج، به نظر میرسد که فعالیت بدنی منتخب از طریق بازی درمانی و مهارتهای پایه بر بهبود تعادل ایستا و پویا تاثیر دارد و کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه میتوانند از این روش بهرهمند شوند.