| نویسندگان | محمد ابراهیم بهرام-محمد جواد پور وقار |
| تاریخ انتشار | 2015-10-01 |
| نوع نشریه | الکترونیکی |
چکیده مقاله
کاهش تعادل یکی از محدودیت های حرکتی درکودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه است. هدف تحقیق حاضر،
ارزیابی اثر 12 هفته فعالیت بدنی منتخب بر تعادل ایستا و پویا در کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه مقطع ابتدایی
شهرستان کاشان بود.
روش شناسی:
این تحقیق از نوع نیمه تجربی بود. جامعه مطالعه حاضر شامل 105 دانش آموز مقطع ابتدایی مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص
توجه در سال 94 - 1393 بود. 30 آزمودنی دارای بالاترین درجه ADHD ، به صورت هدفمند انتخاب و در دو گروه کنترل و تجربی
تقسیم شدند. گروه تجربی، در یک برنامه فعالیت بدنی منتخب به مدت 12 هفته و 3 جلسه در هفته ، به مدت 60 دقیقه شرکت کردند.
آزمون تعادل ستاره ای (SEBT) و لک لک (FBT) قبل و بعد از تمرین استفاده شد. برای تحلیل دادهها، آزمون t مستقل و زوجی در
سطح معناداری 05 / 0 = α با نرم افزار SPSS18 استفاده شد.
یافته ها:
افزایش معناداری در تعادل ایستا ) 008 / 0 = (P و تعادل پویا ) 001 / 0 = (P در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بدست آمد.
تغییرات درون گروهی نشان داد اختلاف معناداری در تعادل ایستا ) 000 / 0 = (P و تعادل پویا ) 000 / 0 = (P در پیش آزمون و پس آزمون
گروه تجربی وجود دارد. اما درگروه کنترل اختلاف معناداری وجود نداشت ) 05 / 0 ≤ P .)
نتیجهگیری:
بر اساس نتایج، به نظر میرسد که فعالیت بدنی منتخب از طریق بازی درمانی و مهارتهای پایه بر بهبود تعادل ایستا و پویا تاثیر
دارد و کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی/ نقص توجه میتوانند از این روش بهرهمند شوند.